چالش های آموزش خبرنگاری

اگرچه آموزش خبرنگاران قبلاً بهبود یافته و گسترش یافته است، اما هنوز هم کاستی های بسیاری وجود دارد. اولاً، مطالعات ارتباطی و کارهای تحقیقاتی در افغانستان وجود ندارد. هیچ مجله تخصصی یا شبکه های دانشگاهی در کشور یا خارج از کشور وجود ندارد. ثانیاً ، آموزش آکادمیک در خبرنگاری یک مؤلفه عملی ندارد ، بنابراین تمرکز صرفاً روی تئوری است. این کاملاً متضاد با مدارس خبرنگاری است که فاقد مولفه های آموزش نظری هستند و روی تمرین تمرکز دارند. علاوه بر این ، کتابهای درسی مورد استفاده با جدیدترین اطلاعات دانشگاهی به روز نیستند. همچنین اساتید نیز برای آموزش تئوری به دانشجویان نیاز به آموزش بهتری دارند. 

مصاحبه با استاد حضرت بهار

خبرنگاران باید برای قرار دادن رویدادها در یک زمینه اجتماعی و همچنین داشتن مهارت های فنی برای تولید رسانه آموزش ببینند. برای این منظور ، آموزش عملی ضروری است. علاوه بر این ، خبرنگاران در افغانستان فاقد مهارت های میانجیگری هستند ، که به ویژه در کشورهای در حال توسعه بسیار مهم است و کار روزنامه نگاران به عنوان واسطه از پتانسیل بالایی برخوردار است. به عنوان مثال ، آنها می توانند میان گروههای قومی مختلف ، بین دولت و جامعه و بین مردم در مناطق روستایی و شهری میانجی باشند. بنابراین ، یک چیز مسلم است: افغانستان برای تداوم داستان موفقیت رونق رسانه ای خود ، به فرهنگ خبرنامه نگاری خاص خود ، که متناسب با شرایط اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی آن است ، نیاز دارد. این تنها از طریق دانش صحیح مطالعات ارتباطی که داده های تحقیقاتی و تأملاتی در مورد سیستم رسانه و خبرنگاری ارائه می دهد ، امکان پذیر است.

مصاحبه با دانشجوی روزنامه نگاری شابو آخوندزاده